Rob van Dijken en Toos Sipkes

Op de derde verdieping van het GHZ is een zaal met oefenapparaten en –materialen; de Hartrevalidatie. Rob van Dijken en Toos Sipkes assisteren hier de aanwezige fysiotherapeuten en hartpatiënten tijdens de oefenuren. Rob: “Ik zet de oefenbanen klaar, help bij het oefenen en doe hand- en spandiensten: geef koffie, thee en uitrijkaartjes. Ik stofzuig als ik dat nodig vind zelfs de magazijnkamer. Ik ben een perfectionist, ik vind het gewoon fijn om alle handdoeken keurig gevouwen op een recht stapeltje klaar te leggen.

Patiënten komen hier gedurende 6 á 7 weken een aantal malen per week oefenen. Ze hebben bijvoorbeeld een hartinfarct gehad of zijn gedotterd. Dan raak je het vertrouwen in je lijf soms kwijt. Ik zie wel eens de paniek in de ogen van patiënten die hier komen. Als iemand dat wil vertel ik dan mijn eigen verhaal. Ik heb zelf al hartproblemen vanaf mijn 35e en ik ben hier nog steeds."

Luisteren

Ook Toos legt handdoeken en tissues klaar. De deelnemers tijdens de werkuren van Toos kunnen wat meer intensieve oefening aan dan die in de groep van Rob. Terwijl er geoefend wordt is Toos daarom niet in de zaal aanwezig. Ze maakt dan bijvoorbeeld van verbandmateriaal een soort wegwerpzakken waarin deelnemers de hartmonitoren dragen tijdens het oefenen.

Ook Toos weet uit eigen ervaring wat hartproblemen kan losmaken: “Mensen zijn soms bang, weten niet wat ze te wachten staat. Of boos omdat de hartklachten hun leven in de war schopt. Van het team hoor ik welke nieuwe patiënten er komen. Die begroet ik uitgebreid, ik geef ze wat te drinken en maak een praatje terwijl ze wachten tot het oefenuur begint. Ik kan geen medische vragen beantwoorden, dan verwijs ik naar de fysiotherapeuten. Maar ik kan wel uitleggen hoe het hier werkt, luisteren naar de verhalen en geruststellen. Ik heb alle tijd voor ze. Ik zeg niet dat het allemaal wel meevalt, maar toon juist begrip.”     

Geen stilzitter

Rob helpt wel bij het oefenen: "Bij een nieuwe patiënt loop ik mee in het circuit dat geeft vertrouwen en wat zekerheid om de oefeningen te doen. Heel mooi dat ik dat kan geven, juist vanwege mijn eigen ervaring als hartpatiënt. Ik ben destijds zó goed geholpen, zowel in het GHZ als in andere ziekenhuizen."

"Ik ben geen stilzitter dus toen ik eenmaal met pensioen was ben ik hier als vrijwilliger begonnen. Zo kan ik wat terugdoen én iets voor een ander betekenen. De werkzaamheden passen fysiek bij wat ik kan en ik word gewaardeerd, dat merk ik. Ik heb het hier naar mijn zin.”

Ook gezellig

Toos is al meer dan 20 jaar vrijwilliger in het GHZ. “Ooit werkte ik zelf in de zorg maar daar ben ik nadat ik kinderen kreeg mee gestopt." Zowel Toos als Rob hebben plezier in wat ze doen terwijl ze hun steentje bijdragen. Toos besluit: “Het is hier in de groepen onderling en samen met het personeel ook gewoonweg gezellig.”