Ruud Bouwmeester

Ruud: “Een paar jaar geleden ben ik acuut opgenomen in het GHZ. In de dagen dat ik hier lag werd ik bijzonder goed verzorgd. Ik was al een tijdje opzoek naar passend vrijwilligerswerk en heb in de hal bij de ingang eens zitten kijken wat de gastvrouwen en –heren doen. Ik heb op de vacature gereageerd en korte tijd later ben ik hier begonnen.”

Gastheer Ruud Bouwmeester vindt het leuk om mensen te helpen. Hij was al langer met pensioen maar woont nog niet zo lang in Waddinxveen, hij komt niet uit de buurt. “Mijn wereld is met dit vrijwilligerswerk groter geworden. Hier komt de hele maatschappij binnen, van arm tot rijk, van jong tot oud, van gezellig tot sikkeneurig. Juist die diversiteit maakt het voor mij zo interessant. Ik heb vroeger gewerkt in de handel, en kan met iedereen wel overweg.”

De vrijwilligersbalie naast de receptiebalie is in eerste instantie bedoeld voor mensen die moeten worden opgenomen. Patiënten die zich melden, worden eventueel naar de betreffende afdeling begeleid. “Dat is nodig omdat je sommige afdelingen niet op kunt komen zonder pasje. Als je ziet dat iemand wat moeilijk loopt, bied je een rolstoel aan. Patiënten zijn zo blij dat dit kan, vooral voor afdelingen die wat verder weg zijn.”

Gewaardeerd

Ruud vervolgt: “Ik kijk om me heen en maak me nuttig. Als de rij voor de receptiebalie lang is, vraag ik de wachtende mensen of ik ze kan helpen. Je let op wie er via de draaideur binnenkomt en probeert in te schatten of je kunt assisteren. Als iemand wat weifelend rondloopt spreek je die aan. Soms zie je mensen regelmatig terugkomen. Dan weet je op den duur meteen wat die persoon nodig heeft; begeleid worden naar een bepaalde behandelafdeling bijvoorbeeld.”

Ruud komt graag naar het GHZ om zijn vrijwilligerswerk te doen, hij voelt zich gewaardeerd. Hij is elke vrijdagochtend aanwezig, samen met een collega-vrijwilliger, van 8 tot 12 uur. Ook ‘s middags zijn er gastheren of –vrouwen aanwezig. “Je probeert mensen steeds op hun gemak te stellen, bijvoorbeeld met een luchtig praatje. Soms krijg je mee wat er aan de hand is. Bijvoorbeeld de man die me in de lift toevertrouwde dat hij nog maar 3 maanden te leven had. Of dat echtpaar, zij hoogzwanger, hij helemaal in paniek omdat hij de tas was vergeten. Laatst kwam er iemand via de draaideur binnen die moeizaam een rolstoel duwde waar de rem nog op stond. Daar ben ik meteen op afgegaan. Mensen zijn soms zo nerveus dat ze dat soort zaken niet opmerken.” En dan is gastheer Ruud Bouwmeester of een van zijn collega’s daar om patiënten en bezoekers in het GHZ te assisteren.