Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Ervaringsverhaal Valerie Baron
Ik ben Valerie Baron (24) en studente Psychologie. Ik begon in februari 2020 met de master Klinische Neuropsychologie aan Universiteit Leiden. Met deze opleiding kun je Klinisch Neuropsycholoog worden. Ik heb biologie en mensen altijd al interessant gevonden en later vormde dit zich tot een interesse in de hersenen van de mens. Mijn specifieke interesse ligt binnen de werking van de hersenen en wat er gebeurt wanneer een bepaald deel van de hersenen aangetast is. Ik vind het ontzettend interessant om te zien dat een klein probleem in de hersenen van grote invloed kan zijn op het lichamelijke, maar ook het mentale functioneren.
Ervaringsplek
Tijdens mijn bachelor Psychologie leerde ik veel over neurologische aandoeningen. Het bleef echter vooral bij theoretische kennis en weinig voorbeelden uit de praktijk. Dit was de reden dat ik op zoek ben gegaan naar een plek om ervaring op te doen met deze doelgroep. Na een tijd zoeken heb ik contact opgenomen met het Groene Hart Ziekenhuis om te informeren naar mogelijkheden. Het bleek mogelijk om een dagdeel in de week als vrijwilliger aan het werk te gaan op de verpleegafdeling Neurologie. Dit was precies wat ik zocht!
Hart tot hart
Tijdens mijn vrijwilligerswerk heb ik veel gesprekken mogen voeren met patiënten. Op dat moment zag ik alles wat ik had geleerd in de boeken tot leven komen. Soms kan je door al die theorie het menselijke vergeten. De plotselinge veranderingen in levens en de zichtbare impact die het heeft op de mensen en hun naasten. Vaak waren er veel emoties, gezellige gesprekken en mensen die hun harten open durfden te stellen en te delen.
Zo leerde ik bijvoorbeeld dat levens van de ene op de andere dag compleet konden veranderen. Sommigen waren de ene dag nog aan het fietsen en de volgende dag half verlamd. Het kan veel doen met patiënten om hun verhaal te kunnen delen met iemand die er echt de tijd voor heeft. Daarnaast zijn sommigen eenzaam en werd ik zelfs herkend door mensen die er wat langer lagen en mijn aanwezigheid echt waardeerden.
Toekomst
Ik begon met dit werk om ervaring op te doen, maar ik kreeg er zoveel meer voor terug. De opengestelde harten, het kunnen bemoedigen, de gezelligheid en de dankbaarheid van de patiënten. Het is zo ontzettend mooi om even naast iemand te kunnen staan. Even mee te maken wat deze persoon meemaakt. Even niet objectief en theoretisch naar het probleem te kijken, maar echt de persoon te zien. Ik ben ervan overtuigd dat deze ervaring onmisbaar is, om later op de juiste manier aan het werk te kunnen.