Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Verhalen van Marilou
Marilou waagt, als bijna 40-jarige zij-instromer, de sprong naar het boeiende vak van verpleegkundige. De komende weken loopt zij stage bij de afdeling Chirurgie in het GHZ. Het ziekenhuis is niet nieuw voor haar. Sinds 3,5 jaar werkt ze als secretaris van de Medische Staf. Maar het stagelopen als verpleegkundige is wél nieuw. Vol enthousiasme en leergierigheid zet zij haar eerste stappen in de kliniek. Haar belevenissen deelt ze in dit blog.
Blog 1: 'Bij het begin beginnen'
Na twee bomvolle introductiedagen en een toetsweek begin ik deze week aan mijn stage. Op maandag stap ik om 6.15 de trein in zodat ik de grootste wachtrij bij de kledinguitgifte voor kan zijn. Bij de kluisjes herken ik direct een oud-collega van mijn vorige stageadres. Zij is een paar weken eerder gestart en hartstikke enthousiast. Dat geeft hoop!
Blog 2: 'Oren, ogen, hart én hoofd aan het bed'
Mijn respect voor het verpleegkundig vak is op afdeling C1 nog verder gegroeid. Verpleegkundigen worden wel eens gedegradeerd tot ‘handen aan het bed’. Op andere momenten worden ze waarderend ‘de oren en ogen van de arts’ genoemd, of geroemd om ‘het hart’ dat ze hebben voor de patiënt.
Blog 3: 'Je komt nog eens ergens'
Tijdens mijn stage kom ik steeds op nieuwe plekken: de gipskamer, de verkoeverruimte, de CCU, de IC en natuurlijk het laboratorium. De route daar naartoe ken ik inmiddels extra goed, want als je de patiëntensticker vergeet krijg je geen bloed mee en kun je de route nog een keer oefenen..
Blog 4: 'Waar voor je collegegeld'
Als zij-instromer zijn mijn lesdagen op de hogeschool ultra-gecomprimeerd. Geen overbodige opdrachten, geen klassikale instructie wanneer je het ook zelf uit kunt zoeken en heel veel verschillende lessen achter elkaar. Ik neem je mee in een model-dag.
Blog 5: 'Feedback en personeelstekort'
Je kunt geen afdeling draaien met allemaal ‘eentjes’. Je moet van elkaar op aan kunnen en op elkaar letten. Dreigt er iemand over te lopen doordat er heel veel pompen piepen, patiëntbellen afgaan en medicatiemomenten samenvallen, dan neemt een collega die het ietsje rustiger heeft wat over of ruilt iemand van pauzemoment.
Blog 6: 'Warm bad of koude douche?'
Mijn stage zit erop! De laatste weken zijn voorbij gevlogen. Waar ik me de eerste maanden af vroeg hoe ik óóit voor vier patiënten tegelijk zou kunnen zorgen zonder om de 30 seconden hulp te vragen aan mijn begeleiders, is dat toch gelukt. Dat je geacht wordt dit mét diploma voor het dubbele aantal patiënten te doen, is iets waar ik me later druk om ga maken.